مجازیسازی یکی از فناوریهای بهروز و مهم فناوری اطلاعات در مراکز داده میباشد، هرچند که مفاهیم اولیهی آن به دههی ۶۰ میلادی بازمیگردد. امروزه مجازیسازی نامی آشنا برای کارشناسان فناوری اطلاعات است اما با وجود عمومیت آن، تعریف کاملی از آن ارایه نشده است. تعاریف ارایه شده معمولا محدود به حوزهی استفاده از مجازیسازی و نگاه ارایهکنندگان به مقولهی مجازیسازی میباشد. مجازیسازی میکوشد با قرار دادن لایههای انتزاعی در سطوح معماری سیستم امکان استفادهی موثرتر و کارآمدتری از این منابع سیستم را فراهم آورد.
پیشینهی طولانی و کاربردهای متنوع مجازی سازی ارایهی یک تعریف جامع و کامل از آن را بسیار دشوار میکند. تعاریفی که از مجازیسازی ارایه میشود معمولا جنبههای خاصی از مجازیسازی را پوشش میدهند. به عنوان نمونه از دیدگاه مدیران مراکز داده، مجازیسازی یعنی تجمیع کارگزارها و یا از دیدگاه یک برنامهنویس جاوا مجازی سازی یعنی ماشین مجازی جاوا. زانگ [۱] مجازیسازی را این گونه تعریف میکند: مجازیسازی نمونههای جایگزینی برای منابع واقعی ایجاد میکند که از نظر عملکرد و رابطه با جهان خارج همانند نمونهی واقعی میباشند ولی ممکن است از نظر کارایی، اندازه و هزینه با آن متفاوت باشند. به این منابع، منابع مجازی گفته میشود. سین [۲] نیز مجازیسازی را این گونه تعریف میکند: مجازیسازی فناوریای است که با ترکیب یا تقسیم منابع محاسباتی یک یا چند محیط عملیاتی را با استفاده از روشهایی نظیر تقسیم سختافزار و نرمافزار، شبیهسازی کامل یا جزیی ماشین، نمونهسازی[۱] یا تقلید و اشتراک زمانی نمایش میدهد. رای [۳] تعریفی دیگری از مجازیسازی ارایه میدهد به این صورت که مجازیسازی به فناوریهایی دلالت دارد که هدف آن ایجاد یک لایهی انتزاعی بین سختافزارها و نرمافزارهایی است که روی آن سختافزارها اجرا میشود. رای مجازیسازی را فقط بین سختافزار و نرمافزار در نظر گرفته است در صورتی که لایههای مجازیسازی بین لایههای نرمافزاری هم قرار میگیرند. ماشین مجازی جاوا یک نمونه از این گونه است. در این رساله با تغییر و تکمیل تعریف رای، مجازیسازی را به این صورت تعریف مینماییم: مجازیسازی به فناوریهایی دلالت دارد که لایههای انتزاعی بین لایههای مختلف معماری سیستم کامپیوتری ایجاد مینماید و دو لایهی مجاور را به صورتی که مد نظر ما است به هم مینمایاند.
عشق پاک ...برچسب : نویسنده : aeshghpak1375e بازدید : 115